Σάββατο 20 Ιουλίου 2013

Μεταβολικά νοσήματα του σκύλου.

Αγαπητοί αναγνώστες, στο σημερινό μας άρθρο θα μιλήσουμε για τα συχνότερα μεταβολικά νοσήματα και ενδοκρινοπάθειες που  μπορεί να εμφανιστούν στο σκύλο. Μεταβολικά νοσήματα είναι οι διάφορες καταστάσεις του οργανισμού στις οποίες υπάρχει πρόβλημα με τον μεταβολισμό των  στοιχείων της τροφής (πρωτεΐνες, λίπη, γλυκόζη, ). Οι ενδοκρινοπάθειες είναι καταστάσεις στις οποίες υπάρχει πρόβλημα με το ορμονικό σύστημα του οργανισμού. Επειδή ο μεταβολισμός των τροφών ρυθμίζεται από ορμόνες, η μια νοσολογική κατάσταση οδηγεί στην άλλη και πολύ συχνά συνυπάρχουν και οι δύο, πράγμα που κάνει την θεραπεία περίπλοκη.
     Η πιο συχνή πάθηση που εμφανίζεται στο σκύλο είναι ο σακχαρώδης διαβήτης που είναι μια ενδοκρινοπάθεια αλλά και μεταβολικό νόσημα. Ο διαβήτης χαρακτηρίζεται από διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων, των λιπών και των πρωτεϊνών και οφείλεται στην απόλυτη ή σχετική έλλειψη ινσουλίνης ή στη διαταραχή των υποδοχέων της εκλεκτικής της δράσης στους ιστούς. Η ασθένεια έχει 2 τύπους, τον τύπο I που προκαλείται από έλλειψη ινσουλίνης που οφείλεται είτε σε συγγενή ατροφία των κυττάρων που εκκρίνουν ινσουλίνη, είτε σε συγγενή ατροφία ολόκληρου του παγκρέατος και στον τύπο II  που οφείλεται στην ανταγωνιστική δράση άλλων ορμονών απέναντι στην ινσουλίνη είτε σε σχετική έλλειψη της. Συνήθως τα νεαρά σκυλιά εμφανίζουν τον πρώτο τύπο του διαβήτη ενώ τα μεγαλύτερης ηλικίας τον δεύτερο. Εκτός από ξεχωριστή νοσολογική οντότητα ο διαβήτης μπορεί να είναι και συνέπεια άλλων παθήσεων όπως της παγκρεατίτιδας, της νεφρικής και καρδιακής ανεπάρκειας κ.α.
    Τα συμπτώματα  ποικίλουν ανάλογα με την σοβαρότητα της νόσου. Σε απλές μορφές της νόσου παρατηρείται πολυουρία, πολυδιψία, πολυφαγία και προοδευτική απώλεια βάρους. Σε πιο βαριές καταστάσεις παρουσιάζεται αδυναμία, λήθαργος, κατάπτωση και μπορεί να φτάσει μέχρι το διαβητικό κώμα. Επίσης σε χρόνιες καταστάσεις παρατηρούνται ηπατομεγαλία, ουρολοιμώξεις, νευροπάθειες, μυοπάθειες κ.α.
      Η θεραπεία του διαβήτη περιλαμβάνει την χορήγηση ινσουλίνης, την λήψη κατάλληλων διαιτητικών μέτρων για την διατήρηση του σωστού σωματικού βάρους, στο εμπόριο υπάρχουν ειδικές τροφές για διαβητικούς σκύλους. Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει η ασκηση , η οποία βοηθάει να διατηρείται σταθερή η συγκέντρωση της γλυκόζης στο αίμα.
      Μια άλλη συχνή ενδοκρινοπάθεια στο σκύλο είναι το σύνδρομο Cushing ή αλλιώς υπερφλοιοεπινεφριδισμός.  Η πάθηση αυτή είναι συχνή στην κτηνιατρική πράξη και τη συναντάμε συνήθως σε μεσήλικες και υπερήλικες σκύλους και χαρακτηρίζεται από υπερβολική έκκριση κορτιζόλης από τα επινεφρίδια. Τα αίτια του συνδρόμου μπορεί να είναι φυσικά ή ιατρικά. Στα φυσικά αίτια ανήκουν οι όγκοι της υπόφυσης ( αδένας του εγκεφάλου που ρυθμίζει την έκκριση κορτιζόλης από τα επινεφρίδια) και οι νεοπλασίες των ίδιων των επινεφριδίων. Στα ιατρικά αίτια είναι η μακροχρόνια χορήγηση κορτιζόνης για την αντιμετώπιση χρόνιων αλλεργικών καταστάσεων, αρθρίτιδων κ.α.
     Λόγω της πολλαπλής δράσης των γλυκοκορτικοειδών τα συμπτώματα είναι πολλά και από διαφορετικά συστήματα και όργανα του οργανισμού. Έτσι παρατηρούνται παχυσαρκία, διόγκωση της κοιλιάς με ταυτόχρονη χαλαρότητα των κοιλιακών τοιχωμάτων, ανώμαλη κατανομή του κοιλιακού λίπους, πολυουρία και πολυδιψία, πολυφαγία και ηπατομεγαλία, αραίωση του τριχώματος και απώλεια της ελαστικότητας του δέρματος, γενικευμένη μυϊκή αδυναμία και ατροφία των μυών, ατροφία των όρχεων και αρτηριακή υπέρταση.
      Εξαιτίας του μεγάλου αριθμού συμπτωμάτων η διάγνωση μπορεί να γίνει μόνο με ειδικές εργαστηριακές εξετάσεις και συνεκτίμηση των κλινικών ευρημάτων. Η θεραπεία είναι δύσκολη και συχνά παρατηρούνται υποτροπές. Η θεραπευτική αγωγή περιλαμβάνει την χορήγηση ουσιών που καταστρέφουν τον φλοιό των επινεφριδίων ή τη χειρουργική τους αφαίρεση
      Η πιο συχνή  ενδοκρινοπάθεια στο σκύλο είναι ο υποθυρεοειδισμός. Χαρακτηρίζεται από πλήθος συμπτωμάτων και οφείλεται στη έλλειψη των ορμονών του θυρεοειδή αδένα. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν λήθαργο, υπνηλία, μείωση της νοημοσύνης, τάση για παχυσαρκία, εύκολη, κόπωση, συμμετρική αλωπεκία του κορμού του σώματος, τρίχωμα ξηρό, θαμπό που δεν ξαναφυτρώνει μετά από κούρεμα, σταφυλοκοκκική δερματίτιδα (επιπλοκή), περιφερικές νευροπάθειες,, εμετοί , διάρροιες, προβλήματα με την καρδιά, προβλήματα από το αναπαραγωγικό σύστημα και οφθαλμολογικά προβλήματα.
     Η διάγνωση γίνεται με εργαστηριακές εξετάσεις, μέτρηση του επιπέδου των ορμονών του θυρεοειδούς στο αίμα και συνεκτίμηση των κλινικών συμπτωμάτων. Η θεραπεία είναι συμπτωματική και όχι ριζική και συνίσταται στην χορήγηση ορμονών του θυρεοειδούς. Η αποτελεσματικότητα της θα επανεκτιμηθεί μετά από τρις μήνες οπότε είναι δυνατόν να μειωθεί η δόση.
   Η διάγνωση  αυτών των παθήσεων είναι δύσκολη και το ίδιο συμβαίνει και με τη θεραπεία τους και χρειάζεται ο ιδιοκτήτης να έχει υπομονή και να ακολουθεί τις συμβουλές του κτηνιάτρου για να υπάρξει το επιθυμητό αποτέλεσμα.

   

Δεν υπάρχουν σχόλια: