Στοματική υγεία του σκύλου

Αγαπητοί αναγνώστες στο σημερινό άρθρο μας θα αναφερθούμε στη στοματική κοιλότητα και στα προβλήματα που μπορεί να έχει και πως πρέπει να φροντίζουμε τα δόντια του σκύλου μας ώστε να παραμείνει υγιής και χαρούμενος
Το στόμα του σκύλου εκτός από τον προφανή όλο της πρόληψης και κατάποσης της τροφής, έχει ρόλο και στην περιποίηση του τριχώματος, στον καθαρισμό , στη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος, στην επικοινωνία και την όσφρηση.
Για να κατανοήσουμε καλύτερα τους ρόλους της στοματικής κοιλότητας θα πρέπει να ξέρουμε λίγα πράγματα για την ανατομία της. Η στοματική κοιλότητα, σε γενικές γραμμές, αποτελείται από οστά (άνω και κάτω γνάθος), τους μασητήριους μυς, τη γλώσσα, τα ούλα, τα δόντια και τους σιαλογόνους αδένες. Ας αρχίσουμε από τη γλώσσα. Η γλώσσα είναι ένα μυώδες όργανο που βοηθάει το σκύλο στην πρόληψη του νερού και της τροφής καθώς και στην περιποίηση του τριχώματος και στον καθαρισμό του σκυλού γενικότερα. Στη επιφάνεια της γλώσσας βρίσκονται οι γευστικές θηλές οι οποίες βοηθούν τον σκύλο να αντιλαμβάνεται τις διάφορες γεύσεις , βρίσκοντας έτσι την τροφή του αλλά τον βοηθάει να αντιλαμβάνεται τον χώρο γύρω του. Το χρώμα της είναι ανοικτό ροζ, εκτός από ορισμένες ράτσες που είναι χρωματιστή ( Chow-Chow), ενώ όταν ο σκύλος ασκείται ή είναι σε έξαψη τότε είναι έντονο κόκκινο. Τα ούλα είναι προέκταση των μυών που καλύπτουν την στοματική κοιλότητα και βοηθούν στην στήριξη των δοντιών στα φατνία αλλά και στη συγκράτηση των τροφών στη στοματική κοιλότητα. Οι σιαλογόνοι αδένες είναι 4 τον αριθμό και εκκρίνουν το σάλιο το οποίο βοηθάει στον σχηματισμό του τροφικού βόλου(οι τροφές μετά το μάσημα), στην κατάποση του και στην πέψη. Επίσης το σάλιο βοηθά στον καθαρισμό του τριχώματος καθώς και στην απολύμανση της στοματικής κοιλότητας καθώς έχει και αντιμικροβιακές ιδιότητες.
Τα οστά που αποτελούν το σκελετό της στοματικής κοιλότητας είναι η άνω και η κάτω γνάθος. Αυτά οριοθετούν την στοματική κοιλότητα και την ξεχωρίζουν από τη ρινική. Σε αυτά τα δυο οστά εκφύονται και τα δόντια του σκύλου. Ανάλογα με το μήκος των οστών τα σκυλιά χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες. Τα βραχυκέφαλα σκυλιά (μπουλντόγκ), τα μεσατικέφαλα( λαμπραντορ κυνηγόσκυλα) και τα δολικοκέφαλα που έχουν πιο μακριά μουσούδα(ντομπερμαν). Τα δόντια είναι τεσσάρων ειδών, οι κοπτήρες, οι κυνόδοντες, οι γομφίοι και οι προγόμφιοι. Ο αριθμός τους ποικίλει ανάλογα με την ηλικία του ζώου. Τα κουτάβια έχουν 28 δόντια , από 14 σε κάθε γνάθο, τα οποία τα αλλάζουν μέχρι την ηλικία των 7-8 μηνών. Τα δόντια ενός ενήλικου σκύλου είναι 42, με τα 20 στην άνω γνάθο και 22 στην κάτω γνάθο. Κάθε δόντι χωρίζεται στη μύλη, το κομμάτι που βλέπουμε εκτός ούλου, τη ρίζα το κομμάτι που είναι μέσα στο οστό και τον αυχένα ένα μικρό κομμάτι λίγο πριν το ούλο. Από μέσα προς τα έξω το δόντι αποτελείται από τον πολφό, που έχει τροφικό ρόλο για το δόντι, την οδοντοτίνη που είναι το σκληρό κομμάτι του δοντιού και το σμάλτο το οποίο καλύπτει εξωτερικά το δόντι και είναι από τις σκληρότερες ουσίες που υπάρχουν στο ανθρώπινο σώμα.
Όπως είδαμε η στοματική κοιλότητα είναι σημαντική για το σκύλο μας, ας μιλήσουμε λοιπόν για τις ασθένειες που μπορεί να εμφανιστούν στο στόμα και τα δόντια του σκύλου μας και πως μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε τόσο θεραπευτικά όσο κυρίως προληπτικά.
Ξεκινάμε με τα προβλήματα εκφυσης των δοντιών. Το πιο συχνό πρόβλημα είναι να μην πέφτουν όλα τα δόντια του κουταβιού, με αποτέλεσμα ως ενήλικας ο σκύλος να έχει δύο ειδών δόντια και του γάλακτος και του ενήλικα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα μόνιμα δόντια να είναι στραβά με αποτέλεσμα είτε να τραυματίζουν τη στοματική κοιλότητα είτε να εμποδίζουν το σκυλί να τρέφεται κανονικά. Η λύση σε αυτή την περίπτωση είναι να γίνει εξαγωγή του δοντιού που δεν έχει πέσει. Άλλη ανωμαλία είναι να μην ταιριάζουν ακριβώς τα πάνω με τα κάτω δόντια. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην τρίβονται μεταξύ τους τα δόντια και να μαζεύουν πέτρα με αποτέλεσμα να πάθουν τερηδόνα. Άλλο συχνό πρόβλημα είναι οι πληγές από διάφορα ξένα σώματα. Αυτές πρέπει να καθαριστούν από κτηνίατρο , μερικές φορές χρειάζονται ράψιμο και αντιβίωση για να αποφύγουμε τα λοιμώξεις. Το ευχάριστο είναι ότι οι πληγές στο στόμα κλείνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Το πιο σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε στο σκύλο είναι η μικροβιακές μολύνσεις και η περιοδοντική νόσος. Τα βακτήρια τα οποία αναπτύσσονται στο στόμα του σκύλου τρέφονται με τα υπολείμματα τροφής που μαζεύονται στα δόντια και σιγά σιγά σχηματίζουν την πλάκα. Η πλάκα οδηγεί στην κακοσμία του στόματος, την τερηδόνα των δοντιών καθώς και στην περιοδοντική νόσο. Η περιοδοντική νόσος είναι η φλεγμονή των ούλων αλλά και όλων των δομών(τένοντες και σύνδεσμοι) που συγκρατούν το δόντι με αποτέλεσμα αυτό να αποχωρίζεται από τα ούλα.
Η θεραπεία συνίσταται στην χορήγηση κορτιζόνης για την μείωση της φλεγμονής και σε αντιβιοτικά για να καταπολεμηθούν τα βακτήρια. Επίσης γίνονται πλύσεις με στοματικά διαλύματα. Για τη πέτρα που σχηματίζεται χρειάζεται καθαρισμός των δοντιών είτε με υπερηχους είτε με το ειδικό ξέστρο. Σε περίπτωση που κάποιο δόντι έχει σαπίσει γίνεται εξαγωγή του δοντιού.
Μεγάλο ρόλο παίζει η πρόληψη. Εκτός από την περιοδική εξέταση από τον κτηνίατρο μπορούμε να ταΐζουμε τον σκύλο μας με καλής ποιότητας τροφή, οι περισσότερες λειτουργούν και ως οδοντόβουρτσα και καθαρίζουν τα δόντια. Επίσης μπορούμε να χρησιμοποιούμε στοματικά διαλύματα καθώς και να βουρτσίζουμε τα δόντια του σκύλου μας με ειδικές οδοντόκρεμες για σκύλους. Τέλος αν δούμε ότι αυξάνεται η πέτρα τότε πρέπει να γίνει καθαρισμός από τον κτηνίατρο. Κλείνοντας το άρθρο θα ήθελα να τονίσω την σημασία της πρόληψης για να αποφύγουμε μεγαλύτερα προβλήματα με τα δόντια του σκύλου μας