ΕΡΛΙΧΙΩΣΗ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ


Η ερλιχίωση είναι μια λοιμώδης και μεταδοτική ασθένεια του σκύλου που προκαλείται από το βακτήριο Ehrichia canis.Για να μεταδοθεί η ασθένεια από έναν άρρωστο σκύλο σε άλλον υγιή είναι απαραίτητη η ύπαρξη κροτώνων στην περιοχή, τα γνωστά μας τσιμπουρια. Είναι μια σοβαρή ασθένεια γιατί το βακτήριο πολλαπλασιάζεται στα λευκά αιμοσφαίρια του σκύλου καταστρέφοντας έτσι το αμυντικό του σύστημα . Είναι ευαίσθητοι οι σκύλοι κάθε ηλικίας ,ο μικροοργανισμός εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος μετά από τσίμπημα από μολυσμένο τσιμπούρι και αρχίζει να πολλαπλασιάζεται στα λευκά αιμοσφαίρια.
Η ασθένεια υπάρχει στις μεσογειακές και τροπικές χώρες όπου ζουν οι κρότωνες που μεταφέρουν το βακτήριο, έχει τρεις μορφές την οξεία, υποξεία και χρόνια μορφη. Κατά την οξεία μορφή ο σκύλος εμφανίζει υπερθερμία ανορεξία προτιμά να είναι μαζεμένος σε μια γωνιά, έχει ρινική και οφθαλμική καταρροή(τρέχει η μύτη του και έχουν τσίμπλες τα μάτια του) παρουσιάζει αναιμία και μερικές φορές αίμα στα ουρα. Εάν το ανοσοποιητικό του σύστημα είναι αρκετά δυνατό μπαίνει στην υποξεια φάση της ασθένειας όπου παρατηρείται μια βελτίωση της κατάστασης της υγείας του σκυλού και μόνο με εξετάσεις αίματος μπορεί να διαγνωσθεί η ασθενεια. Η φάση αυτή μπορεί να διαρκέσει 2-5 μήνες όποτε και εμφανίζεται και πάλι η ασθένεια με ποιο σοβαρά συμπτώματα αυτή τη φορα. Χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι η αναιμία και η αδυναμία του οργανισμού να παράγει ερυθροκύτταρα λόγω της καταστολής του μυελού των οστών από το βακτηριο. όταν αρχίσει και η αιμορραγία από την μύτη το ζώο είναι στο τελικό στάδιο της νόσου.
Η θεραπεία της νόσου είναι εφικτή μόνο εάν γίνει έγκαιρη διάγνωση ,όσο πιο αργά διαγνωστεί η ασθένεια τόσο πιο μακρόχρονη η θεραπεία και πιο αμφίβολα τα αποτελεσματα. Μεγάλο ρόλο παίζει η έγκαιρη διάγνωση και η πρόληψη της ασθένειας.
Η πρόληψη συνίσταται στην αποφυγή του δαγκώματος από μολυσμένο κρότωνα(τσιμπούρι).Στο εμπόριο υπάρχει μεγάλη γκάμα από προϊόντα εναντίον των τσιμπουριών όπως είναι περιλαίμια, αμπούλες υγρά για ψεκασμό κτλ. Προσωπικά εγώ συνιστώ το περιλαίμιο σε συνδυασμό με μια αμπούλα κάθε 1,5-2 μήνες για την περίοδο Μάρτιος- Οκτώβριος και επιπλέον τον ψεκασμό του χώρου που κοιμάται ο σκύλος με ένα σπρέι και εάν υπάρχει κήπος να ψεκάζουμε και μέρη όπου υπάρχει βλάστηση και υγρασία όπου ίνα μέρη που αναπτύσσονται τα τσιμπούρια.
Μεγάλη σημασία έχει η διάγνωση της νόσου γι’ αυτό το σκοπό υπάρχουν ειδικά αιματολογικά τεστ που κάνουν οι κτηνίατροι και μπορεί εύκολα και γρήγορα να διαγνώσει την ασθενεια. Καλό είναι 1-2 φορές το χρόνο να κάνουμε ένα τέτοιο τεστ όχι μόνο για την ερλιχιωση αλλά και για άλλες ασθενείς όπως είναι η λεϊσμανιωση(καλα αζαρ) αλλά να βλέπουμε και τη γενική κατάσταση του ζώου μας.
Καλό είναι να συμβουλευόμαστε τον κτηνίατρο μας για οτιδήποτε απορία έχουμε και εάν παρατηρήσαμε κάτι διαφορετικό στο σκύλο μας ο κτηνίατρος θα μας δώσει τις κατάλληλε συμβουλές για να έχουμε ένα υγιή σκύλο.