Παθήσεις του νεφρού στον σκύλο

Ο νεφρός είναι ένα πολύ σημαντικό όργανο για τον οργανισμό, αποτελεί το φίλτρο το οποίο καθαρίζει το αίμα από όλες τις βλαβερές τοξίνες βοηθώντας τον οργανισμό να παραμένει υγιής.  Λόγω του ρόλου του κάθε βλάβη του νεφρού μπορεί να απειλήσει τη ζωή του ζώο. Οι ασθένειες του νεφρού μπορεί να είναι οξείες η χρόνιες παθήσεις, στις οξείες καταστάσεις τα συμπτώματα εμφανίζονται ξαφνικά ενώ στις χρόνιες εμφανίζονται σε μεγαλύτερη χρονική περίοδο και συνήθως περνούν απαρατήρητα μέχρι να εμφανιστεί η νεφρική ανεπάρκεια.

     Τα αίτια είναι πολλά, το κυριότερο είναι η ηλικία. Με τα χρόνια ο νεφρός δουλεύει όλο και λιγότερο γι’ αυτό πρέπει σε τακτά χρονικά διαστήματα να ελέγχουμε τη λειτουργία του με εξετάσεις αίματος και να προσέχουμε τη διατροφή του ώστε να μην επιβαρύνουμε τη λειτουργία του. Άλλη σημαντική αιτία είναι οι διάφορες μολύνσεις από βακτήρια , μύκητες ή ιούς. Αυτές εάν δεν αντιμετωπιστούν γρήγορα και αποτελεσματικά οδηγούν σε νεφρική ανεπάρκεια και στο θάνατο του ζώου. Επίσης σημαντική αιτία είναι οι διάφορες τοξικές ουσίες με σημαντικότερη το αντιψυκτικό υγρό για τα ψυγεία των αυτοκινήτων το οποίο μέσα σε 24 ώρες καταστρέφει τελείως τα νεφρά εάν δεν χορηγηθεί γρήγορα το αντίδοτο. Σημαντικά είναι και τα τραύματα των νεφρών τα οποία συμβαίνουν μετά από τροχαία ατυχήματα η πτώσεις από μεγάλο ύψος και τα οποία χρειάζονται άμεση αντιμετώπιση και πιθανώς χειρουργική επέμβαση για να διορθωθεί το τραύμα.

    Άλλα αίτια τα οποία σχετίζονται περισσότερο με χρόνιες βλάβες του νεφρού είναι ο καρκίνος, η αμυλοείδωση , ο οργανισμός λόγω ανωμαλιών στον μεταβολισμό του παράγει μια πρωτεΐνη το αμυλοειδές η οποία και φράσσει το νεφρό, συγγενής ανωμαλίες του νεφρού, αυτοάνοσα νοσήματα ( ο οργανισμός επιτίθεται στα ίδια του τα όργανα) και παράσιτα ( Dictyophyma renale  ανήκει στην τάξη των νηματωδών σκουληκιών και προσβάλει συνήθως το δεξιό νεφρό).

     Τα συμπτώματα μιας ασθένειας του νεφρού είναι ποικίλα και απαντώνται και σε άλλες ασθένειες οργάνων όπως είναι το πάγκρεας , το συκώτι κ.α. Σε χρόνιες παθήσεις μπορεί τα πρώτα συμπτώματα να περάσουν απαρατήρητα καθώς η ένταση τους είναι χαμηλή. Τα συμπτώματα μπορεί να είναι: ανορεξία, εμετός, απώλεια βάρους, λήθαργος, διάρροια, καμπούριασμα της πλάτης, κακή όψη τριχώματος. Επίσης στα συμπτώματα περιλαμβάνονται, ανάλογα με το στάδιο που βρίσκεται η ασθένεια, η αυξημένη πρόσληψη νερού( πολυδιψία), η αυξημένη συχνότητα ούρησης( πολυουρία) ή η μείωση της(ολιγοουρία) ή ακόμα και η διακοπή της ούρησης ( ανουρία). Επίσης παρατηρείται η ούρηση κατά τη διάρκεια της νύχτας καθώς και η παρουσία αίματος στα ούρα, ιδίως σε καταστάσεις φλεγμονής.

        Κατά την κλινική εξέταση του ζώου μπορούμε να παρατηρήσουμε, αναιμία, πόνο κατά την ψηλάφηση στην περιοχή των νεφρών, έλκη στο στόμα ( τελικό στάδιο νεφρικής ανεπάρκειας), δύσοσμη αναπνοή καθώς και οιδήματα στα πόδια και στο χαμηλότερο σημείο της κοιλίας.

        Η διάγνωση της ασθένειας θα βασιστεί στο ιστορικό του ζώου, τα αποτελέσματα της κλινικής εξέτασης καθώς και σε αποτελέσματα εργαστηριακών εξετάσεων τόσο του αίματος όσο και των ούρων. Στο αίμα ελέγχουμε των αριθμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων καθώς τα νεφρά παράγουν μία ορμόνη (ερυθροποιητήνη) η οποία είναι υπεύθυνη για την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων, βλάβη των νεφρών σημαίνει ελλιπή παραγωγή της ορμόνης και κατά συνέπεια αναιμία. Επίσης την λειτουργία των νεφρών μπορούμε να τη δούμε μετρώντας τις πρωτεΐνες στον ορό του αίματος, την κρεατινίνη καθώς και την ουρία, αύξηση των τιμών τους σημαίνει κάποια βλάβη του νεφρού. Στα ούρα εξετάζουμε το ίζημα για να δούμε αν υπάρχει αίμα ή κύτταρα που να δηλώνουν φλεγμονή η κρύσταλλοι οι οποίοι σημαίνουν ότι υπάρχουν πέτρες στα νεφρά. Επίσης εάν μια πρωτεΐνη η αλβουμίνη είναι σε μεγάλες ποσότητες στα ούρα σημαίνει ότι υπάρχει πρόβλημα με το νεφρό. Επίσης πολλές πληροφορίες μας δίνουν οι ακτινογραφίες του νεφρού καθώς και το υπερηχογράφημα, τα οποία μπορούν να μας δείξουν την ύπαρξη πετρών, αποστημάτων  η ακόμα και πληγών στο νεφρό.

     Η θεραπεία εξαρτάται από το αίτιο της νόσου καθώς και από το στάδιο που βρίσκεται η εξέλιξη της. Σε οξείες καταστάσεις προέχει η ενυδάτωση του ζώου, η απομάκρυνση των τοξινών ,εάν αυτό είναι το αίτιο. Η ενυδάτωση γίνεται με τη χορήγηση υγρών ενδοφλεβίως, επίσης τα διουρητικά θα βοηθήσουν στη γρήγορη απομάκρυνση των τοξινών ώστε η βλάβη που προκαλούν να είναι η ελάχιστη δυνατή. Η χορήγηση αντιβιοτικών βοηθάει σε περίπτωση που ο αιτιολογικός παράγοντας είναι κάποιο βακτήριο. Σε περίπτωση εμετών χορηγούνται αντιεμετικά. Η διατροφή του πρέπει να έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες αλλά αυτές να είναι υψηλής βιολογικής αξίας. Σε χρόνιες καταστάσεις σημαντικό ρόλο παίζει η διατροφή του ζώου η οποία πρέπει να μην επιβαρύνει το νεφρό αλλά ταυτόχρονα να του προσφέρει τις απαραίτητες βιταμίνες και ενέργεια που χρειάζεται. Σημαντικό είναι να έχει πάντα νερό στη διάθεση γιατί ο κίνδυνος αφυδάτωσης είναι μεγάλος. Τέλος πρέπει να γίνονται συχνά εξετάσεις αίματος για να ελέγχεται η πορεία της ασθένειας, επίσης μπορεί να χορηγηθεί ερυθροποιητίνη σε περιπτώσεις σοβαρής αναιμίας.

       Η θεραπεία είναι πιο αποτελεσματική εάν αρχίσει στα πρώτα στάδια της ασθένειας γι αυτό είναι απαραίτητος ο έλεγχος του ζώου μας από τον κτηνίατρο ,ιδίως εάν παρουσιάζει κάποιο από τα συμπτώματα που αναφέραμε παραπάνω. Ακόμα και σε χρόνιες καταστάσεις με τη σωστή αγωγή ο σκύλος μας μπορεί να ζήσει αρκετά χρόνια.