Ο τύφος στον σκύλο

        Ο τύφος είναι μια μολυσματική-μεταδοτική ασθένεια του σκύλου και ιδίως των κουταβιών ηλικίας 2-4 μηνών. Μπορούν να μολυνθούν και μεγαλύτερης ηλικίας σκύλοι αλλά τα συμπτώματα είναι πιο ήπια. Υπεύθυνος για την αρρώστια είναι ένας ιός της οικογένειας των Parvoviridae,(CPV-2) είναι συγγενής ιός με αυτόν της πανλευκοπενίας της γάτας . Ο ιός είναι ανθεκτικός στο εξωτερικό περιβάλλον και μπορεί να αντέξει για χρόνια μέσα σε κόπρανα άρρωστου σκύλου. Τα συνηθισμένα απολυμαντικά ( χλωρίνη ) τον καταστρέφουν με ευκολία. Η ασθένεια εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις ΗΠΑ  τη δεκαετία του 70 και πιστεύεται ότι πρόκειται για μετάλλαξη του ιού της γάτας που προσαρμόστηκε στο σκύλο. ¨Όπως είπαμε είναι ευαίσθητοι στη μόλυνση οι νεαροί σκύλοι ηλικίας 2-4 των οποίων οι μάνες δεν ήταν εμβολιασμένες ενώ οι μεγαλύτερης ηλικίας περνούν μια πιο ήπιας μορφής ασθένεια.

          ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ : Ο ιός αναπτύσσεται στα επιφανειακά κύτταρα του εντέρου και πιστεύεται ότι η διείσδυση του ευνοείται από τη ύπαρξη και ενός άλλου ιού (corona) . Στην αρχή εμφανίζεται ανορεξία και απάθεια η οποία ακολουθείται από την εμφάνιση του εμετού ,ο οποίος στην αρχή είναι με υπολείμματα τροφής για να γίνει στη συνέχεια κιτρινωπός και αφρώδης. Η διάρροια  εμφανίζεται 12-24 ώρες μετά τον εμετό και στην αρχή έχει χρώμα καφέ-κίτρινο για να γίνει αργότερα αιμορραγική . Η θερμοκρασία του ζώου είναι ανεβασμένη στην αρχή και μπορεί να φτάσει μέχρι 40-41 βαθμούς Κελσίου. Εξαιτίας των συνεχών εμετών και της διάρροιας το σκυλί αφυδατώνεται γρήγορα με αποτέλεσμα ο θάνατος να έρθει 48 εως 72 ώρες μετά τα συμπτώματα εάν δεν γίνει θεραπεία.

       Στα πολύ νεαρά κουτάβια μπορεί να εμφανιστεί η μυοκαρδική μορφή της ασθένειας όπου ο ιός προσβάλλει την καρδία . Στην αρχή εμφανίζεται μια κατάσταση αδιαθεσίας  η οποία ακολουθείται απότομα από δύσπνοια  προσπάθειες για εμετό και καρδιακές αρρυθμίες . Ο θάνατος είναι γρήγορος εξαιτίας της καρδιακής ανεπάρκειας .

         Στα ενήλικα ζώα ο τύφος εξελίσσεται με ήπια συμπτώματα. Τα ζώα παρουσιάζουν σημάδια μιας γαστρεντερίτιδας , τα οποία πολλές φορές περνούν απαρατήρητα.

          ΘΕΡΑΠΕΙΑ : Ο τύφος προκαλείται από έναν ιό οπότε δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο αντιβιοτικό που να τον εξαλείφει . Η θεραπεία είναι μόνο συμπτωματική , δηλαδή προσπαθούμε να μειώσουμε την βαρύτητα των συμπτωμάτων και τις επιπλοκές τους. Έτσι  στα κουτάβια που παρουσιάζουν τα συμπτώματα χορηγούμε ορό ενδοφλέβια η στο δέρμα εως και δύο φορές την ημέρα χορηγούμε αντιβιοτικά για να προλάβουμε τις βακτηριδιακές επιμολύνσεις ,αντιεμετικά και αντιδιαρροϊκά  φάρμακα για να περιορίσουμε την αφυδάτωση. Η θεραπεία μπορεί να διαρκέσει και πέντε – έξι μέρες ωσότου υποχωρήσουν τα συμπτώματα και το σκυλί αρχίσει να τρώει και  πάλι.

            ΠΡΟΛΗΨΗ: Η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη και αυτή γίνεται μέσω των εμβολιασμών. Καλό είναι να εμβολιάζεται και η μητέρα κάθε χρόνο ώστε να μεταδίδει αντισώματα στα κουτάβια τα οποία τα προφυλάσσουν τον πρώτο μήνα μέχρι να αρχίσουμε τους εμβολιασμούς στα κουτάβια. Ο εμβολιασμός πρέπει να αρχίζει στις σαράντα μέρες μετά  τη γέννα ώστε στις δώδεκα εβδομάδες που εξαντλούνται τα μητρικά αντισώματα να μπορούν τα νεαρά σκυλάκια να παράγουν τα δικά τους. Επίσης τα κουτάβια πρέπει να είναι σε περιορισμένο χώρο για τους πρώτους μήνες της ζωής τους ώστε να αποφεύγεται η επαφή με άλλα ενήλικα σκυλιά τα οποία μπορεί να είναι φορείς του ιού.  Καλό θα ήταν και ο χώρος που θα μείνουν τα κουτάβια να απολυμανθεί πριν μπουν αυτά μέσα. Επίσης όταν αγοράζουμε ένα σκυλί καλό θα ήταν να κοιτάμε εάν η μητέρα ήταν εμβολιασμένη ,εάν δεν έχει εμβολιαστεί τον τελευταίο χρόνο θα πρέπει να αρχίσουμε τον εμβολιασμό του κουταβιού άμεσα . Επίσης υπάρχουν και τεστ τα οποία μπορούν να γίνουν και να μας δείξουν εάν το σκυλί έχει τον ιό του τύφου πριν εμφανιστούν τα συμπτώματα. Έτσι μπορούμε να αρχίσουμε τη θεραπεία αμέσως , ώστε να περάσει το σκυλί την αρρώστια όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα.

        Τα σκυλιά που αναρρώνουν από την ασθένεια  πρέπει να τρέφονται με ειδικής συστασης τροφές είναι πιο ευπεπτες και δεν επιβαρύνουν το πεπτικό σύστημα. Εάν καταστραφεί μεγάλο μέρος του εντερικού βλεννογόνου  το σκυλί θα πρέπει να τρέφεται με την ειδική αυτή τροφή όλη του τη ζωή  για να μπορέσει να αναπτυχθεί σωστά και να μην είναι καχεκτικό